Wiele osób sądzi, że ziemniaki pieczone to tylko tuczące warzywo tradycyjnie w polskiej kuchni dodawane do obiadu. Tymczasem właściwości ziemniaków pieczonych mogą być zaskakujące. Ziemniaki pieczone zawierają małą ilość ciężkostrawnego tłuszczu i dostarczają niewielką ilość kalorii, wobec czego trudno od nich przytyć. Ziemniaki zawierają niską ilość kalorii w porównaniu z innymi produktami, takimi jak mięso czy słodycze. W 100 g ziemniaków gotowanych jest zaledwie 87 kcal, a 100 g ziemniaków pieczonych 129 kcal. Ziemniaki są również bogate w błonnik, który daje uczucie sytości i zmniejsza apetyt, co może pomóc w kontroli ilości spożywanych To błąd. Spróbujcie rozwiązać nasz quiz i sprawdźcie, ile tak naprawdę o nich wiecie. Błąd, który popełniasz przygotowując ziemniaki. Przez to twoja potrawa jest mniej zdrowa. Całe życie źle obieraliście ziemniaki. Ten genialny patent zajmuje dosłownie kilka sekund. Błąd, który popełniasz przy pieczeniu ziemniaków. Tak więc, dla ziemniaków obliczająca masa w 12-litrowym naczyniu znajduje się w przedziale 7,8-9,0 kg. Jak zbierają plony. Ziemniaki na polu kopią, zbierają i ссыпают do transportu w jutowe worki. Pojemność u worków różni się, to może być tara na 35 i 55 kg. Więc trzeba przedstawiać, ile waży wiadro ziemniaków. . Mogłoby się wydawać, że ugotowanie ziemniaków to żadna filozofia, jednak czasami zdarza się, że są zupełnie bez smaku. Dlaczego tak się dzieje? Wszystko zależy od gatunku ziemniaków, obierania, czasu i sposobu przyrządzania. Jak ugotować ziemniaki, by wydobyć z nich maksimum smaku? Oto garść porad! Pierwszym krokiem do przygotowania idealnych ziemniaków jest ich obranie. Gdy chcemy wydobyć maksimum smaku, warto poświęcić tej czynności trochę więcej czasu. Przede wszystkim ziemniaki powinniśmy obierać maksymalnie cienko. Jeśli nie mamy wprawy, można użyć specjalnej obieraczki do warzyw. Innym sposobem jest gotowanie ziemniaków w skórce, najlepiej smakują te młode w cienkiej łupince. Tworzy ona barierę hamującą wypłukiwanie cennych składników odżywczych. Ziemniaki w mundurkach mają nieco inny smak niż w przypadku tradycyjnie obranych warzyw. Należy oczywiście pamiętać, by przed gotowaniem bulwy dokładnie umyć i wyszczotkować. Młode ziemniaki znakomicie smakują przygotowane na parze, najlepiej ze skórką. Jak długo gotować ziemniaki? Często zastanawiamy się, czy gotować ziemniaki w zimnej czy wrzącej wodzie. Okazuje się, że oba sposoby są odpowiednie, jednak wrzucając je na gorącą wodę, zatrzymamy proces uwalniania się skrobi i wypłukiwania witamin. Ile czasu gotować ziemniaki? Jest to uzależnione od planowanej formy podania, a także wieku i rozmiaru warzyw. Jeżeli chcemy podać je w całości, wystarczy około 20 minut, natomiast jeśli ich przeznaczeniem jest puree, będą potrzebować nieco więcej czasu. Młode i małe ziemniaki będą gotowe już po 10-15 minutach. Warto pamiętać, żeby warzywa gotować w większym garnku. Dzięki temu pod przykrywką pozostanie więcej pary i bulwy będą się szybciej gotować. Pyszne potrawy z gotowanych ziemniaków Młode ziemniaki same w sobie są znakomite. Można podawać je z mięsem, mizerią czy najróżniejszymi surówkami. Jednak warto czasami poeksperymentować w kuchni i wykorzystać je do innych przepisów. Kotleciki z gotowanych ziemniaków Kotleciki z gotowanych ziemniaków to prawdziwa gratka dla osób nieprzepadających za mięsem. Wegetariańskie kotleciki wbrew pozorom robi się szybko. W pierwszej kolejności należy ugotować ziemniaki, przecisnąć przez praskę i ostudzić. Następnie smażymy na maśle cebulę i pokrojoną w kosteczkę paprykę. Do zimnych ziemniaków dodajemy jajko, mąkę ziemniaczaną, mąkę pszenną, szczypiorek, cebulę z papryką i pieprz do smaku. Teraz wystarczy tylko uformować niewielkie kotlety, obtoczyć w bułce tartej i usmażyć na złoty kolor. Kotleciki można odsączyć z nadmiaru tłuszczu, zostawiając na papierowym ręczniku. Kremowy żurek z ziemniaczanym puree Miłośnicy domowego żurku mogą go jeść bez przerwy, nie tylko w okresie świątecznym. Urozmaiceniem tego dania jest kremowy żurek z ziemniaczanym puree. Bazę do zupy stanowi Żurek razowy Jak u Mamy WINIARY. Należy przygotować go zgodnie z przepisem na opakowaniu, dodać ugotowaną w wywarze kiełbasę i zabielić śmietaną. Na koniec gorące ziemniaki puree ucieramy w garnku na krem z masłem i śmietaną. Wystarczy tylko doprawić pieprzem i gałką muszkatołową. Do głębokich talerzy wkładamy puree, zalewamy żurkiem i gotowe! Polecane artykuły Ciesz się gotowaniem z Winiary Szukasz pomysłu na szybki obiad? A może sosu, który podkreśli smak Twoich dań? Z naszymi produktami z łatwością przyrządzisz aromatyczne potrawy na różne okazje. Zobacz produkty Super przepis na bardzo chrupiące, tradycyjne placki ziemniaczane. Placki są rumiane i pachnące. Nie można się im oprzeć, dlatego też od razu proponuję usmażyć podwójną porcję i podać na kilka sposobów. - prosty przepis krok po kroku- wiele pomysłów na podanie placków- świetny pomysł na obiad lub przekąskę Czas przygotowania: 20 minut Czas smażenia: 30 minut Liczba porcji: 25 sporych placków Kaloryczność kcal: 70 w 1 placku Składniki: 1 kg obranych ziemniaków - około 10 średnich ziemniaków 2 średnie lub małe jajka mała cebula - około 120 g 2 płaskie łyżki mąki pszennej - 20 g mały pęczek szczypiorku przyprawy: po płaskiej łyżeczce cukru, soli i pieprzu olej do smażenia lub smalec Placki ziemniaczane Dodatkowo do placków ziemniaczanych: tłuszcz do smażenia. Ja użyłam domowego smalcu wieprzowego lub gęsiego. Możesz też użyć oleju roślinnego do smażenia w ilości około pięciu łyżek. Kalorie policzone zostały na podstawie użytych przeze mnie składników. Jest to więc orientacyjna ilość kalorii, ponieważ Twoje składniki mogą mieć inną ilość kalorii niż te, których użyłam ja. Z przepisu wychodzi około 25 placków o średnicy do 12 cm. Przepis na placki ziemniaczane Obrane ziemniaki zetrzyj na drobnych oczkach bądź użyj malaksera/maszynki do mielenia z odpowiednią nakładką. Masę ziemniaczaną odciśnij z nadmiaru wody. Ja używam do tego bawełnianej ściereczki. Odlałam do osobnej miski około 100 ml płynu (czasem odlewam nawet do 150 m wody). Masa powinna być mokra, jednak nie powinna stać w niej woda. Poniżej na zdjęciu masa ziemniaczana po odciśnięciu nadmiaru wody. Odciśniętej wody nie wylewaj. Odstaw ją w miseczce na 10-20 minut. Po tym czasie na dnie naczynia powinna zebrać się skrobia z ziemniaków. Wylej całą wodę. Na dnie zbierze Ci się przynajmniej jedna łyżka skrobi, którą polecam ponownie dodać do startych ziemniaków. Szczypiorek oraz cebulę drobno poszatkuj. Nie są to składniki niezbędne i można je śmiało pominąć przy szykowaniu placków ziemniaczanych, jednak gorąco polecam dodać przynajmniej odrobinę szczypiorku. Do miski ze startymi ziemniakami dodaj skrobię, która zebrała się na dnie miseczki po odlaniu nadmiaru wody. Wbij również dwa jajka. Wsyp dwie płaskie łyżki mąki pszennej oraz po płaskiej łyżeczce cukru, soli i pieprzu. Nie zapomnij o posiekanym szczypiorku i cebuli. Bardzo dokładnie wymieszaj całą masę. Przygotuj sobie średnią lub dużą patelnię z grubym dnem. Zacznij ją nagrzewać. Dodaj 2-3 łyżki smalcu (u mnie smalec gęsi, ale może być też dobry smalec wieprzowy lub w ostateczności olej do smażenia). Dużą łyżką nakładaj porcje masy ziemniaczanej. Placki ziemniaczane przewracaj na druga stronę, gdy zrobią się od spodu rumiane. Jeśli rumienią się za szybko, to zmniejsz moc palnika. Jeśli po kilku minutach są nadal dość blade, to zwiększ moc palnika. To jak długo będą się smażyły zależy od patelni, mocy palnika i grubości placków. Orientacyjnie jednak nie powinno to trwać dłużej niż trzy minut na stronę. W ten sposób usmaż wszystkie placki ziemniaczane. Powinno Ci wyjść minimum 20-25 placków. Po zdjęciu z patelni placki możesz kłaść na talerz wyłożony ręcznikiem papierowym, by papier wchłonął nadmiar tłuszczu. Na koniec jeszcze kilka ciekawostek dotyczących szykowania placków ziemniaczanych. Jeśli chcesz spróbować poeksperymentować z plackami, to polecam parę trików. Możesz bowiem cześć ziemniaków zetrzeć na bardzo drobnych oczkach, zaś drugą część zetrzeć na oczkach grubszych. Dodatkowo można też osobno ubić na sztywno białka jajek i wmieszać je delikatnie w gotową do smażenia masę ziemniaczaną. Takie placki ziemniaczane będą puszyste a do tego bardziej chrupiące. Z czym podawać placki ziemniaczane: Placki ziemniaczane świetnie smakują posypane cukrem i maczane w kwaśnej śmietanie lub w gęstym jogurcie naturalnym.. jednak nie tylko. Oprócz klasycznych placków węgierskich świetnie smakują podane do jajecznicy lub twarożku. Placki ziemniaczane warto czasem podać z warzywami z patelni. Najlepsze są leśne grzyby w formie sosu lub cebula pokrojona w piórka i smażona na oleju. Masz jeszcze inne sposoby na pyszne podanie placków ziemniaczanych? Smacznego. Średnia / 5 (1815 głosów) Oceń! Ziemniaki to jeden z najpopularniejszych produktów spożywczych w naszym kraju. A jednak wiele osób uważa je wciąż za bardzo kaloryczne danie, niewskazane na diecie. Czy można je jeść na diecie? Odpowiadamy! Poznaj też 5 przepisów na dania z ziemniaków Ziemniaki na diecie – czy można je jeść? Oczywiście! Można jeść ziemniaki na diecie. Są lekkostrawne, łatwo się przyswajają. Mają niewiele kalorii. Kcal w ziemniakach jest zaledwie 77 w 100 g. A jednak cieszą się bardzo negatywną opinią. Jest to związane z tym, że potrawy z ziemniakami w roli głównej bywają bardzo kaloryczne. Jest to jednak kwestia nie samych ziemniaków, a dodatków, z którymi je podajemy. Ziemniaki – wartości odżywcze, właściwości, witaminy Ziemniaki mają właściwości zasadotwórcze. W ten sposób równoważą kwasotwórcze oddziaływanie mięsa na nasz układ trawienny. Zawierają także dużo magnezu, potasu, wapnia, żelaza, fosforu. Wspierają więc układ nerwowy, poprawiają przemianę materii, a także są budulcem kości. Zawierają sporo witaminy C. Warto wiedzieć, że bulwy mają nieco witamin A, B1, B2, B3, B6 i PP. Pamiętajmy też o tym, że są cennym źródłem błonnika, który ułatwia trawienie i pomaga w walce z nadwagą. Błonnik wpływa także na obniżenie poziomu cholesterolu. Niewiele osób wie, że stare ziemniaki są bardziej kaloryczne niż młode. A na dodatek mają mniej witaminy C. Rekompensują to za to większą ilością potasu i fosforu, witamin B1 i B6. Jak ugotować ziemniaki? Zastanawiasz się, jak ugotować ziemniaki? To proste. Gdy już obierzesz je i porządnie umyjesz zimną wodą, zalej je wodą do połowy. Gotuj na wolnym ogniu około 20 minut. Sprawdź, czy nie są twarde, odlej wodę i podawaj. Pamiętaj, aby solić ziemniaki pod koniec gotowania. A jeśli chcesz spróbować ziemniaków w innej wersji, wypróbuj nasze 5 przepisów na dania z ziemniaków . 5 przepisów na dania z ziemniaków Sałatka z ziemniaków – przepis Składniki: 800 g ziemniaków sałatkowych, mała czerwona cebula, trzy łyżki stołowe majonezu, pół szklanki jogurtu naturalnego, sól i pieprz, koperek do ozdoby. Przygotowanie: Obierz, umyj i ugotuj ziemniaki. Gdy przestygną, pokrój je drobno. Pokrój także czerwoną cebulę. Wszystkie składniki połącz, dopraw do smaku solą i pieprzem. Posyp koperkiem. Zapiekanka ziemniaczana Składniki: pół kilograma ziemniaków, dwie garści suszonych pomidorów, papryka, bakłażan, pół szklanki śmietany 18 proc., pół szklanki startego cheddara, sól, pieprz do smaku. Przygotowanie: Ziemniaki obierz i pokrój w plasterki. Pokrój w drobną kostkę pomidory, bakłażana, paprykę. Układaj warzywa w żaroodpornym naczyniu. Zalej wszystko śmietaną wymieszaną z cheddarem oraz przyprawami. Piecz przez 1,5 h w piekarniku rozgrzanym do 220 stopni. Zupa ziemniaczana Składniki: pół kilograma ziemniaków, dwie cebule, dwie marchewki, pietruszka, cztery szklanki wody, kilka łyżek oleju roślinnego, łyżka śmietany 18 proc., przyprawy - liść laurowy, łyżka majeranku, łyżka soli, łyżeczka pieprzu i kurkumy. Przygotowanie: Na oleju podsmaż pokrojoną w kostkę cebulę. Zalej ją wodą – około litra – dodaj marchewkę, pietruszkę, ziemniaki. Dołóż przyprawami i gotuj na wolnym ogniu przez godzinę. Dopraw do smaku, dodaj śmietanę. Placki z cukinii i ziemniaków Składniki: trzy duże ziemniaki, dwie duże cukinie, jedno jajko, dwie szklanki płatków owsianych górskich, sól, pieprz, olej do smażenia. Przygotowanie: Ziemniaki obierz i zetrzyj na tarce o grubych oczkach. Cukinii nie obieraj ze skóry, także zetrzyj na tarce. Połącz i dodaj pozostałe składniki. Dopraw do smaku. Smaż na oleju z obu stron. Pieczone ziemniaki z twarożkiem Składniki: dwa duże ziemniaki, sól, pieprz, 150 g sera twarogowego, kilka plastrów wędzonego łososia, oliwa. Przygotowanie: Umyj dokładnie ziemniaki w skórce. Natnij je do połowy. Posyp solą i zawiń w folię aluminiową. Piecz w rozgrzanym piekarniku do 220 stopni przez około dwie godziny. W tym czasie rozbij widelcem twaróg, dopraw do smaku solą i pieprzem. Wymieszaj z drobno posiekanym wędzonym łososiem. Gotowe ziemniaki wyjmij z folii i smaruj serkiem. Technologia uprawy ziemniaka cały czas się rozwija. Jednak nie wszystkie nowoczesne rozwiązania są powszechnie wykorzystywane w naszym kraju. Już niedługo prawie 800 tysięcy rolników w kraju przystąpi do sadzenia ziemniaków na areale ok. 400 000 ha. Po okresie przedłużającej się zimy i znacznych, powyżej przeciętnych, opadach śniegu i deszczu należy liczyć się z utrudnieniami w należytej uprawie gleby i dotrzymaniu optymalnego terminu sadzenia. Przed wiosenną uprawą gleby wskazany jest wysiew nawozów mineralnych i dla zwiększenia żyzności gleby dokonanie oprysku użyźniaczem glebowym UG max w dawce 0,9 l/ha, który przyspiesza tworzenie i rozkład próchnicy w glebie, poprawia strukturę gruzełkowatą, zwiększa wykorzystania składników mineralnych z zasobów glebowych i plony ziemniaków o 10-15 proc. w każdym kierunku użytkowania. Wczesne i dokładne sadzenie ziemniaków pozwoli na głębsze ukorzenienie się roślin, umożliwia lepsze wykorzystanie zimowych zapasów wody oraz składników mineralnych i wpływa bezpośrednio na wysokość plonu i jego jakość. Optymalnym terminem sadzenia dla większości regionów kraju jest II i III dekada kwietnia, gdy temperatura gleby na głębokości 10 cm podniesie się do 10oC. Sadzeniaki podkiełkowane odmian wczesnych uprawiane na wczesny zbiór, pod agrowłókniną lub na otwartym polu mogą być sadzone wcześniej, przy temperaturze gleby 5-6oC, jeśli warunki pogodowe na to pozwolą. Opóźnienie sadzenia wyraźnie obniża plony, powoduje zdrobnienie bulw i zniżkę zawartości skrobi. Doświadczenia wykazały, że opóźnienie sadzenia o 2 tygodnie w stosunku do terminu optymalnego obniżało plony o 5-7 proc., o 4 tygodnie - 15-20 proc., a o 6 tygodni to straty plonu wynosiły do 55 proc. U odmian skrobiowych opóźnienie sadzenia powodowało również obniżenie zawartości skrobi o 0,5- 1,6 proc., a w latach o korzystnych warunkach wegetacji nawet o 3 proc. Zwiększonym nawożeniem mineralnym nawet przy dolistnym nawożeniu nie można nadrobić strat spowodowanych opóźnionym sadzeniem. Przy wielokierunkowej produkcji ziemniaków należy w pierwszej kolejności sadzić odmiany wczesne na wczesny zbiór (wskazane jest ich podkiełkowanie), następnie ziemniaki na cele nasienne i ziemniaki jadalne. Sadzeniaki odmian wrażliwych na zgnilizny lub rizoktoniozę wskazane jest zaprawić zalecaną zaprawą grzybową przed pobudzeniem lub podczas sadzenia sadzarką. Podstawowym warunkiem uzyskania wysokich plonów ziemniaka o pożądanym kierunku użytkowania jest zdrowotność sadzeniaków i optymalna obsada roślin na jednostce powierzchni. W miarę zagęszczenia plantacji zwiększają się plony ziemniaka, ale maleją plony pojedynczych roślin. Na glebach lekkich o małej zasobności w przyswajalne składniki mineralne i w rejonach o niedostatecznej ilości opadów zaleca się rzadsze sadzenie, gdyż mniejsza konkurencja o wodę i składniki mineralne korzystnie wpływa na wysokość plonu. Na glebach zasobnych, średnio zwięzłych i zwięzłych w rejonach o optymalnej ilości opadów wskazana jest większa obsada roślin na jednostce powierzchni. Dla uzyskania plonów ziemniaków na tym samym poziomie, sadzeniaki małe należy sadzić gęściej, a duże rzadziej. W produkcji nasiennej wysokie plony sadzeniaków uzyska się przy dużym zagęszczeniu roślin i bardzo równomiernym sadzeniu. W przeciętnych warunkach glebowo-klimatycznych jako optymalne uważa się następujące obsady roślin/ha w zależności od kierunku użytkowania: 55-85 tys. przy produkcji nasiennej, 45-55 tys. dla odmian wczesnych zbieranych na wczesny zbiór, 40-55 tys. dla ziemniaków jadalnych i przemysłowych, 28-37 tys. dla ziemniaków przeznaczonych na frytki i chipsy. Na glebach lekkich o małej zasobności w składniki mineralne i na gorszych stanowiskach oraz przy dużych sadzeniakach należy stosować dolne granice obsady roślin, natomiast na glebach średnio zwięzłych, próchnicznych i za sobnych w składniki mineralne przy małych sadzeniakach - górne wartości optymalnej obsady roślin. Aby uzyskać wysokie plony ziemniaków jadalnych na glebie średnio zwięzłej zasobnej w składniki mineralne i średniej wielkości sadzeniaka, należy w rozstawie międzyrzędzi 67,5 cm ustawić sadzarkę na gęstość 30 cm, w rozstawie 75 cm na gęstość 25-28 cm, natomiast w rozstawie 90 cm na gęstość sadzenia 22 cm w rzędzie (tab. 1). Większość rolników w Polsce, posiadając stare typy ciągników o rozstawie kół 1250 mm i 1350 mm, uprawia jeszcze ziemniaki w rozstawie międzyrzędzi 67,5 cm, a nawet 62,5 cm i uzyskuje tym samym niską jakość bulw. W celu uzyskania wysokich plonów dobrej jakości w każdym kierunku użytkowania ziemniaków wskazane jest zwiększenie szerokości międzyrzędzi do 75 cm; taką rozstawę powszechnie stosują rolnicy w zachodniej Europie. Badania wykazały, że przy tej rozstawie można uzyskać wyższe plony bulw, jeśli zachowa się optymalną obsadę roślin na powierzchni 1 ha, a więc zastosuje się gęstsze sadzenie w rozstawie 75 cm. Stwierdzono ponadto przy tej rozstawie wyższą efektywność nawożenia mineralnego, zmniejszenie w plonie ilości bulw zazielenionych i porażonych zarazą ziemniaka, dokładniejsze pokrycie roślin środkami ochrony roślin i nawozami dolistnymi. Szerokie redliny wykazują mniejszą podatność na rozmywanie w przypadku ulewnych opadów atmosferycznych, rośliny mają lepsze warunki stolonizacji i tuberyzacji oraz umożliwiają zastosowanie do wszelkich prac mechanicznych ciągników cięższych o szerszym ogumieniu. Uzyskuje się zwiększenie wydajności pracy sadzarek, obsypników i kombajnów oraz oszczędności paliwa i roboczogodzin. W produkcji nasiennej szersze redliny ułatwiają wykonanie prawidłowo selekcji negatywnej na plantacji i umożliwiają uzyskanie wysokiego plonu sadzeniaków o dobrej zdrowotności. W niektórych krajach, jak: USA, Wielka Brytania, Holandia, Francja i Niemcy, przy produkcji ziemniaków na frytki i chipsy, stosuje się uprawę w rozstawie 90 cm i osiąga się plony na poziomie 45-50 t/ha. W produkcji nasiennej wprowadza się uprawę zagonową, gdzie w zagonach o szerokości 150 cm lub 180 cm wysadza się specjalną sadzarką 3 lub 4 rzędy sadzeniaków, uzyskując obsadę roślin 80-100 tys./ha i zbiera się ponad 40 ton sadzeniaków z ha. Głębokość sadzenia sadzeniaków małych o średnicy 3-4,5 cm powinna wynosić 5-6 cm od wyrównanej powierzchni gleby, a dużych o średnicy 4,5-6 cm, odpowiednio 7-8 cm. Przy głębokim sadzeniu powstaje więcej przepustów wskutek zwiększonego porażenia roślin rizoktoniozą i czarną nóżką, występuje opóźnienie wschodów, a następnie przy zbiorze głębsze rozmieszczenie bulw w redlinie utrudniające zbiór. Wysokość obsypywania powinna wynosić 4-6 cm nad sadzeniakiem; pozwala to ochronić sadzeniak przed nocnymi przymrozkami i przyspiesza wschody roślin. Kierunek sadzenia północ-południe lub do niego zbliżony. Technika sadzenia ziemniaków Obecnie są w kraju w użytkowaniu 2- i 4-rzędowe sadzarki tarczowo-chwytakowe, przez dziesiątki lat importowane z byłej Czechosłowacji, które mogą pracować w rozstawie międzyrzędzi 62,5 cm, 67,5 cm, przy gęstości sadzenia 21, 25, 30, 35 i 40 cm. Uzyskanie zadowalającej dokładności sadzenia przy niewielkiej ilości przepustów wymaga kalibrowanych sadzeniaków i oddzielnego sadzenia każdej frakcji. Prędkość pracy tych maszyn do 5 km/godz. Dla małych plantacji produkuje się w kraju tanie 2-rzędowe sadzarki posiadające łańcuchowo czerpakowy system wysadzania z pojedynczym szeregiem czerpaków przymocowanych do łańcucha tulejowo-rolkowego napędzanego przez koła jezdne. Sadzarki o pojemności zbiornika 200-300 kg mają możliwość rozstawy międzyrzędzi od 62,5 do 67,5 cm, a niektóre nawet do 75 cm. Poprzez zmianę obwodu kół napędowych o segmentowej budowie można uzyskać 3 gęstości sadzenia w zakresie od 24 do 36 cm w rzędzie. Głębokość sadzenia regulowana jest poprzez opuszczanie lub podnoszenie redlic wygarniających, a wysokość obsypywania przez regulację zagarniaczy, najczęściej skrzydełkowych. Wadą tych sadzarek jest mały zakres gęstości sadzenia oraz znaczne uszkodzenia sadzeniaków przez łańcuchy z czerpakami, które pracują na całej głębokości zbiornika. Zaletą ich obok niskiej ceny i prostej konstrukcji jest możliwość wykorzystania korpusów obsypujących po zdemontowaniu sadzarki do pielęgnacji ziemniaków. Niektóre typy tych sadzarek, jak: S 227 AKPIL, posiadają siewnik nawozowy do oszczędnego rzędowego nawożenia ziemniaków podczas sadzenia. Sadzarki taśmowo-czerpakowe dwurzędowe S 211 i 4-rzędowe S 221/1Remprodex są maszynami wyposażonymi w taśmowo-czerpakowy system wysadzający posiadający dwa rzędy czerpaków umocowanych do taśmy napędzanej przez koła jezdne. Poprzez przekładnię zębowo-łańcuchową można uzyskać 15 gęstości sadzenia w zakresie 17-40 cm w rzędzie. Posiadają możliwość rozstawy szerokości międzyrzędzi od 67,5 do 75 cm, są wyposażone w zagarniacze talerzowe. Redlice wygarniające pozostawiają klinowy kształt rowka utrudniający toczenie się sadzeniaków na boki oraz do tyłu. Głębokość sadzenia reguluje się przez podnoszenie lub opuszczanie redlic wygarniających i na tulejach ustalających pochylenie sadzarki względem kół napędowych. Produkuje się również 2- i 4-rzędowe sadzarki S 211 i 211/1 z dodatkowym zasobnikiem na sadzeniaki o pojemności od 500 do 1000 kg hydraulicznie podnoszonym do uzupełnienia sadzeniaków. Sadzarki tego producenta posiadają czerpaki z możliwością wymiany plastikowych wkładów zwiększających lub zmniejszających, pozwalające na dokładne sadzenie wyrównanymi sadzeniakami. Prędkość pracy do 8-10 km/godz. Sadzarki taśmowo-czerpakowe 2- lub 4-rzędowe Kora 2 i Kora 4, produkowane w kilku wersjach przez Agromet Brzeg, posiadają przekładnię zębowo- -łańcuchową umożliwiającą uzyskanie 15 gęstości sadzenia w zakresie 15-45 cm. Sadzarki mają możliwość zmiany rozstawy szerokości międzyrzędzi od 67,5 cm do 75 cm lub z 75,0 cm do 90 cm. Dla dużych plantacji produkowane są 4-rzędowe sadzarki Kora 4 H i Kora 4 HP z dodatkowym zasobnikiem o pojemności 1000 i 2000 kg, podnoszonym hydraulicznie do uzupełniania sadzeniaków i umożliwiających załadunek sadzeniaków luzem z przyczepy lub big-bagów. Uzyskują dobre parametry dokładności sadzenia przy minimalnym uszkadzaniu sadzeniaków. Do sadzenia sadzeniaków podkiełkowanych produkowane są 2-rzędowe sadzarki taśmowo czerpakowe z podestem na podkiełkowniki z sadzeniakami i robotnika nasypującego do zredukowanego zasobnika sadzarki. Prędkość pracy tej sadzarki podczas pracy 4-5 km/godz. W Polsce dostępne są na rynku nowe i używane 2-, 4- i 6-rzędowe sadzarki taśmowo-czerpakowe firm zachodnich, jak: Grimme, Hassia, Cramer, Kverneland i Reekie. Niektóre z nich posiadają lepsze wyposażenie techniczne od podobnych maszyn krajowych o szerokości międzyrzędzi 75 i 90 cm. Dostosowane są do jednoczesnego zaprawiania i nawożenia rzędowego.

ile ziemniaków na 10 osób